Jan-van-genten

Vrijdag ochtend werd ik vroeg wakker. Toch nog last van de jetlag. We ontbeten onder andere met kiwi fruit. Kiwi’s zijn de inwoners, Kiwi bird zijn de vogels en kiwi fruit is het fruit. Een gouden kiwi eten ze hier trouwens met de schil erom heen…
Het weer was niet veranderd, dus speelde we nog een keer Five Crowns. Cynthia vertelde dat we erg moesten genieten van de luxe in dit huis. Veel huizen in Nieuw-Zeeland hebben geen centrale verwarming en een beperkte hoeveelheid warm water. Ook het fietsen hier zou een stuk minder veilig zijn. Achja we gaan het wel zien.
We gingen naar (volgens Marijke) de beste ijssalon van Nieuw-Zeeland. Het ijs was inderdaad erg lekker en de bolletjes waren lekker groot.

Hierna namen we afscheid van Cynthia en Joost en stelde John voor om naar de west kust te rijden. Hier hebben ze namelijk zwarte stranden. Aangekomen bij Muriwai beach stormde het heel hard! De ruige zee was erg gaaf om te zien. De zee heeft op dit strand de kleur van koffie. Hier besefte ik (voor het eerst) heel erg dat de reis was begonnen en ik aan de andere kant van de wereld ben. We liepen verder en kwamen uit bij allemaal Jan-van-Genten!! Marijke en John hadden hier ons niks over verteld maar dit was zo gaaf!

(Ga naar video's voor een video).

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar voordat ik vertrok heb ik helemaal niet zoveel over het land opgezocht op internet en boekjes. Ik vind het eigenlijk wel fijn. Ik ga gewoon op elke plek kijken wat er te doen is en laat me net als vandaag verassen.
Ik had mijn fototoestel niet meegenomen (we zouden immers alleen een ijsje eten), maar ik mocht gelukkig Denice haar fototoestel lenen. Hierna leerde Denice links rijden en met een automaat.

’s Avonds aten we heerlijke lam. Leuk weetje; in Nieuw-Zeeland leven 70 miljoen schapen tegen 3,5 miljoen inwoners. Met het Engels praten ging het wisselend. Het verstaan gaat echt perfect en ik red me wel met praten, maar als het hele gesprekken worden haak is som echt af. Dit is soms wel frustrerend.