Stageweek en weekend

18 september 2017 - Palmerston North, Nieuw-Zeeland

Voor stage hebben we vooral veel gewacht. We schreven een uitnodigingsmail voor de proefpersonen. We moesten tot donderdag wachten met het versturen van deze mail omdat we een kabel nog niet hadden. Donderdag hebben we de mail verstuurd en voor volgende week dinsdag hebben we een test staan met een elite renner, een vrouw van de universiteit. Hopelijk krijgen we de volgende dagen nog meer antwoorden op de mail zodat we het hopelijk weer wat drukker gaan krijgen en resultaten kunnen gaan verwerken. Zoals altijd hebben we natuurlijk nog wel elke dag gekalibreerd. We zijn nu al bij de 25e kalibratie. Als de cranks een tijdje niet gebruikt worden, reageren ze slechter. Het is dus belangrijk om elke dag de cranks even te laten werken. Verder heb ik deze week alle Matlab (programmeerprogramma) readers afgerond. Dit hoort niet bij mijn stage, maar is wel één van mijn leerdoelen.
Vrijdag kwamen we binnen lopen op de universiteit en hoorden we al van verschillende docenten dat er een dansvoorstelling zou zijn van de eerstejaars studenten. Voor het eerst dat we horen dat er iet is dus hier wilden we wel heen! Het was een klein theater waar 11 groepen samen met een choreograaf een dans hadden ingestudeerd. De ochtend werd afgesloten met een freestyle van elke groep. En jahoor, wij waren team Dutchi. Je zal me niet snel in het midden van 80 studenten zien dansen, maar ik pak hier elke uitnodiging aan.

’s Avonds zijn we naar een rugbywedstrijd gegaan. Eerst lekkere fish and chips gegeten en daarna hebben we plaats genomen op de tribunes. Het was geen grote wedstrijd (The All Blacks met hun Haka zal veel gaver zijn), maar rugby is wel een hele grote sport hier. Leuk om een keer te zien, maar het is wel een beetje een chaotisch spel. Het was erg koud!

Rugby 1Rugby 2Rugby 3Rugby 4Rugby 5Rugby 6

Zondag zou er een atletiekwedstrijd zijn. Ik had hier heel erg veel zin in. Vet om hier aan een wedstrijd mee te doen! Woensdag had ik op Facebook gevraagd of iemand nog oude/niet gebruikte spikes heeft. Diezelfde dag ging ik na de training al met hoogspringspikes naar huis. Daarna deed ik nog mijn best om sprint/allround spikes te regelen. Ik ben zaterdagochtend door de regen naar de atletiekbaan gefietst om deze te passen.

In de regen naar trainingGeleende spikes

Daarna nog een paar laatste sprintjes gedaan (in de regen), vroeg naar bed en ik was helemaal klaar voor de wedstrijd. Maar helaas…. Zondag werd ik wakker met het bericht dat de wedstrijd afgelast werd vanwege het voorspelde weer. Ik vond dit erg jammer en het duurde best wel lang om de knop om te zetten.
Uiteindelijk heb ik wel een sportieve dag gehad. Ik ben zelf naar de atletiekbaan gefietst en heb op een lege atletiekbaan lekker getraind, met zelfs een beetje zon! Ik was klaar toen ik een berichtje zag van een trainster dat ze ’s middags een training zou geven in een gymzaal. Dit was de springgroep. We begonnen met basketbal en zitvolleybal als warming up. Later nog wat specifieke oefeningen en hierna deden we een circuit die gebaseerd is op een training gemaakt door Jonathon Edward. Nog best een leuke dag dus! En erg leuk dat ik hiervoor nog werd gevraagd. Alleen heeft het de hele dag niet geregend. Er was alleen harde wind. Die wedstrijd had dus best door kunnen gaan.

(Denice had een heel goed idee en had een tramping club opgezocht (dit is een verzamelnaam hier voor wandelen, backpacken, klimmen enz.). Helaas werd deze wandeling ook afgezegd vanwege het weer.)

De tijd lijkt opeens wel heel snel te gaan, nog maar 4 weken stage! Natuurlijk ben ik teleurgesteld over het verloop van ons project. Maar ik probeer het ook achter me te laten en gewoon lekker te genieten. Ik denk dat stagelopen in een ander land ook veel meer is dan alleen het werk zelf en ik denk dat ik hier heel veel uithaal en van leer.
De werkdruk in Nieuw-Zeeland lijkt iets lager te zijn. Om een voorbeeld te noemen, de atletiektrainingen (begin ik weer over atletiek, maar ik vind het gewoon leuk :-D) beginnen om 16 uur en iedereen is dan al lang klaar met studie en werk. De spits is ook veel eerder an in Nederland.
Ik begin wel eindelijk te wennen aan het gebruik van een aantal woorden hier. Het Engelse woord mean betekent hier ook aardig, leuk etc. In plaats van het tegenovergestelde slecht, gemeen, vals. Ook ga ik zelf ook de 12 uren klok gebruiken. Het woord afternoon tea valt nog steeds wel raar. Brett vraagt vaak wat we voor tea hebben, het avond eten dus.
Veel mensen hebben ergens wel een relatie met Nederland. Is het geen schoondochter of andere familie, dan is het wel een vriend of zijn ze zelf een tijd in Nederland geweest.

Hopelijk gaan de testen volgende week goed! In het weekend gaan we naar het National park om te wandelen. Daar heb ik erg veel zin in!

Bus station

1 Reactie

  1. Ineke de Haan:
    18 september 2017
    Hoi Nienke, met veel plezier je verhaal gelezen. Ik heb veel bewondering met hoe je met tegenslagen omgaat en er wat positief uit probeert te halen. Veel liefs, je moeder