Saaie stage week

Dit was een erg saaie stage week. We konden erg weinig doen aan de stage opdracht. We hebben een camelbak besteld waar de laptop in kan en moeten daarop wachten voordat we kunnen beginnen met het uitvoeren van testen. We hebben wel elke dag ruim 6 uur op de universiteit gezeten. Ik heb vooral veel geoefend met Matlab. Een programmeer programma dat ik erg lastig vind en wat ik graag wil leren tijdens deze stage. Ik werk nu zelf readers van de hogeschool in Den Haag door. Daarnaast doe ik wat klusjes waar ik eigenlijk nooit tijd voor heb, zoals mijn mail opschonen en bestanden netjes ordenen op mijn laptop.

Op onze eerste stage dag hadden we de vraag gekregen of we een paar dagen mee willen naar New Plymouth om daar middelbare scholieren enthousiast te maken voor wetenschap. We zouden daar in eerste instantie heen gaan met onze supervisor die een mobiel lab heeft. Nu hij ziek is vroegen wij ons af of dit nog door zou gaan, maar we gaan nu proefjes doen met DNA van bananen en van jezelf. Erg leuk dat dit nog door kan gaan, want ik merk dat ik er wel behoefte aan heb om wat meer te doen. Deze week hebben we de mensen ontmoet waarmee we volgende week 3 dagen weg gaan en hebben we de proefjes geprobeerd wat erg grappig was.

We hebben nu eindelijk fietslampjes en kunnen daardoor nu ook eindelijk in de avond fietsen. Voor Nieuw-Zeeland schijnt het fietsverkeer in Palmerston erg goed te zijn. Toch verschilt het heel erg met Nederland en voel ik me zelfs wanneer ik me heb omgehangen met allemaal knipperende lichtjes niet altijd even veilig. Het beste kunnen we er ook nog een fluorescerend hesje bij aantrekken. Het links fietsen gaat trouwens prima! Ook moeten we een helm op. Twee keer was ik hem al even vergeten op te zetten. Toen dat Denice overkwam en stopte om hem op te zetten, kwam er precies een politieman naast haar staan. Gelukkig mochten we gewoon verder fietsen.

Woensdag ben ik voor het eerst naar een atletiek training geweest. Wat was dat een aparte training! De atletiekbaan is zelf heel slecht. We gingen binnen in een ruimte wat meer op een woonkamer leek een circuitje doen. De training was naar iets meer dan een half uur afgelopen. De coacht wist in die tijd 4 woorden te zeggen; start, stop, change en ready. Naast dat de training zelf niet heel geweldig was vind ik het wel leuk om andere mensen op deze manier te leren kennen.

Vrijdag ben ik dus nog een keer gaan kijken. We deden weer een zelfde soort circuitje en er waren weer weinig atleten. Toen iedereen weg was, heb ik zelf op de atletiekbaan nog wat gerend. Daar had ik zin in!

Donderdag heb ik een brownie gebakken om papa’s verjaardag te vieren.
Zaterdag was een relaxte dag. Ik werd vroeg wakker, maar dat vond ik niet erg. Dafne Schippers liep die dag de 200 meter op het WK en kon ik dat mooi zien. Ze won! Denice en Brett gingen ’s middags de stad in en ik heb heerlijk thuis wat gerommeld. Zondag zijn Denice en ik naar the sqare (stadscentrum) gegaan en heb ik ’s avonds lekker hardgelopen bij een ondergaande zon.