Mountains, watervallen en een meer

17 september 2017 - National Park, Nieuw-Zeeland

Vrijdag ochtend zaten we vroeg in de bus op weg naar National park village. Een plaatsje dichtbij National park waar onder andere de bergen Mount Tongario, Ngauruhoe en Ruapehu zijn.

Opweg

We waren hier al langs gereden op weg naar Taupo. Ons plan was om een shuttle naar het park te regelen en daar wat te wandelen. De Tongario Alpine Crossing is een hele bekende wandeling daar. In de winter kun je die alleen doen met een gids. Het weer was de laatste weken te slecht om dit te plannen. Toen wij vertrokken uit Palmy was het stralend weer. Ik kreeg even een beetje hoop dat we misschien toch nog de wandeling konden plannen. Helaas was na 4 uur in de bus het weer omgeslagen en bleek dit geen goede optie. Misschien kunnen we de wandeling nog doen als we in november op het Noordereiland zijn en het weer beter is. Maar na 4 uur rijden door de afgelegen groene heuvels kwamen we dus aan in het plaatsje. Het was echt een plaatje van niks, maar voor ons een goede uitvalsbasis naar het park.
In het hostel moesten we onze kamer zoeken. We kwamen aan in een klimhal waar onze kamerdeur verstopt zat in de klimwand! Echt een leuk hostel. Loop je daar met je sloffen en je tandenborstel terwijl er een training aan de gang is.

Ons hostel
We vroegen advies om die middag nog wat te doen. We volgden een pad langs het spoor, wat niet heel bijzonder bleek te zijn, maar het was goed om even te lopen. In Nederland zou ik echt niet op het spoor gaan staan, maar in zo’n afgelegen omgeving als hier weet je gewoon dat er bijna geen treinen rijden. Dit was helaas wel de laatste keer dat we de bergen (deels) konden zien. De rest van het weekend zaten de bergen in de wolken.

Bergen!Dag 1
Terug in het hostel waren we blij dat we pasta met pastasaus hadden meegenomen, een echte supermarkt was er namelijk niet. ’s Avonds hebben we nog geklets met een Nederlandse jongen wat ook wel even fijn was, gewoon even kletsen zonder na te denken over Engelse woorden. Ik ga geen gesprek meer uit de weg in het Engels en vind het zelfs leuk. Alleen ik merk wel dat ik dingen niet of anders zeg dan ik in het Nederlands zou doen.
De volgende morgen zaten we om 8 uur in de bus naar het park. We stapten uit bij Whakapapa village, vanuit hier konden we wandelen zoals het hostel ons had verteld. Toen we aankwamen bleek dat dit niet een plek was om uit te stappen. Volgens een vrouw moesten we helemaal mee naar de skipiste om daar een kaartje te kopen en dan weer met de bus terug… raar, maar ze vertelde dat als we om uiterlijk vier uur terug waren ze wel aardig genoeg waren om ons mee te nemen. We vroegen nog even advies, het weer zou (zoals gewoonlijk) niet geweldig zijn en we moesten rekening houden met beperkt zicht en harde windstoten. Als eerst liepen we naar de Taranaki falls. Een mooie ruige waterval van 20 meter hoog over lava gesteente, wat komt van een uitbarsting van Mount Ruapehu 15.000 jaar geleden.

National park 1Taranaki falls 1Taranaki falls 2Taranaki falls 3
Vanaf hier vervolgde we onze tocht naar de Tama lakes. We liepen door allemaal heuvels op de berg. De begroeiing was bijzonder. Ik kan niet precies zeggen wat, maar alle planten bij elkaar gaven een bijzondere kleur. Het pad was erg goed aangelegd. Even later kwamen we bij een rivier die we moesten oversteken. Op de heenweg hadden we grote moeite om met droge voeten aan de overkant te komen (op de terugweg bleek het eigenlijk vrij gemakkelijk te zijn). We liepen verder in de wolken en door de regen. Ik schrok even van mijn handen. Ik kon mijn vingers niet meer strekken vanwege de kou en dit maakte het eten wel erg moeilijk.

National park 2National park 3National park 5National park 6

We kwamen aan bij de lower lake op 1240 meter hoogte. Een bijzonder blauw meer in een oude krater tussen Mount Ruapehu en Ngauruhou. We moesten even wachten tot de wolken waren weggetrokken om dit te kunnen zien. We besloten niet naar het hoger gelegen meer te gaan. De kans dat we die konden zien door de mist was klein en we hadden ook nog tijd nodig om terug te lopen.

Tama lake 1Tama lake 2

We liepen terug door de regen en de hagel. Wij zijn dit weer ondertussen gewend en vinden het eigenlijk helemaal niet zo erg. We zijn hier maar één keer dus dan gaan we gewoon wandelen, ook als het regent!
We kwamen helemaal koud aan in het visitors centre en liepen naar de bus. Maar de bus kwam niet. Oh wat was het vervelend om in de kou buiten te staan als je niet weet hoe lang je moet wachten. We besloten onze lifttechniek weer in de strijd te gooien en dat slaagde! Waardoor we na 20 minuten keurig voor ons hostel werden afgezet. Ook leuk, we hadden daardoor de hele dag gratis vervoer gehad. ’s Avonds hebben we nog wat geklets met een paar jongens uit het hostel, maar dit is toch wel een stuk lastiger als je moe bent.
Zondag zijn we vroeg gaan lopen naar de Takapapakurua Falls lookout. Weer een waterval dus. Het was een leuk en modderig wandelpad. Ik houd wel van deze wandelpaden. Onderweg stonden er emmers met stenen met de vraag of wandelaars die een stukje wilde meenemen. Natuurlijk deed Denice dat eventjes! We moesten langer lopen dan gedacht en vroegen ons af of we de lookout hadden gemist. Maar gelukkig zagen we de waterval voordat we wilden omkeren. Deze waterval was een stuk verder weg dan de Taranaki Falls van gisteren. Er was ook een optie om dichter bij de waterval te komen, maar daar hadden we geen tijd voor. We liepen terug en namen de bus terug.

Takapapakurua Falls wandelingTakapapakurua Falls 1Takapapakurua Falls 2

We genoten erg van deze warme en droge busreis na al dat wandelen. Los van de uitzichten die we waarschijnlijk hebben gemist, was het een leuk weekend!

Foto’s

1 Reactie

  1. Ineke de Haan:
    27 september 2017
    Ik ben weer bij😃, liefs mama